Το έργο του Jack London, έργο βαθύτατου ανθρωπισμού και ενεργού στοχασμού δεν πάλιωσε μέσα στον χρόνο. Τον διαβάζουμε ακόμα, με τη συγκίνηση που γεννάει η απερίφραστη ειλικρίνεια και η γνησιότητά του. «Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια», είχε γράψει το 1914, δίνοντας το μέτρο της ευθύνης και του πνευματικού θάρρους – ένα αίτημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ.
Μετάφραση, πρόλογος: Κατερίνα Σχινά
Εκδόσεις Ποταμός
Κριτική:
Πρέπει να σας προειδοποιήσω, μην αφήσετε το μέγεθος τους να σας ξεγελάσει. Κάθε πρόταση είναι και μια στάση, ένα σκάλωμα. Το τι σημαίνει για κείνον η ζωή και πως έγινε σοσιαλιστής του London είναι ένα απίστευτα ειλικρινές και αυτοσαρκαστικό κείμενο. Αν είσαι θαυμαστής των έργων του ή έχεις διαβάσει κάποιο από τα βιβλία του θα ενθουσιαστείς με την κριτική που ασκεί στον εαυτό του, τις πικρές σκέψεις του αλλά και την εμμονή του στην πίστη της ηθικής ανωτερότητας του ανθρώπου. Ένα προσωπικό οδοιπορικό στις ανθρώπινες κάστες της εποχής του γεμάτο αλήθεια και απογοήτευση, μια κατακρήμνιση των αρχών του μέσα από βιωματική αντίληψη που τον κάνει να επιστρέφει στις ρίζες του, στις αρχικές του επιλογές και εξηγεί στον αναγνώστη του την μετέπειτα συγγραφική του πορεία.
Απόσπασμα από κείμενο της Αρτέμιδος Καπούλα για το Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου