Links

Παρασκευή, Μαΐου 04, 2012

Μπαουντολίνο - Ουμπέρτο Έκο

Ο Έκο είναι σαφής: Δεν υπάρχουν ιστορίες χωρίς νόημα. Επειδή, βέβαια, δεν υπάρχουν ζωές χωρίς νόημα. Στο τέταρτο μυθιστόρημά του, ο φιλοπαίγμων Ιταλός σημειολόγος γιορτάζει τη ζωή έτσι όπως όντως είναι, πλήρης νοήματος, συντονισμένη με τον μυστικό ρυθμό μιας αδιάλειπτης διήγησης.Το αφηγηματικό πανηγύρι θεμελιώνεται σε μια γλωσσολαλία που τη σαρκώνει ο εύθυμος παραμυθάς Μπαουντολίνο, κλέφτης περγαμηνών, χαρισματικός ψεύτης, ιδανικός πίκαρος, δυνητικό προσωπείο κάθε μυθιστοριογράφου και, τελικά, αρχέτυπο του ανθρώπου που αναζητά στη ροή του λόγου την πιο προσωπική του ιστορία.
Η μυθιστορική περιπέτεια, η μεσαιωνική φαντασμαγορία, η λαϊκότροπη μέθεξη ενός ευάλωτου γλεντιού, η ανεξάντλητη μοτιβική παρουσία του δισκοπότηρου - η σκανταλιάρα ευγλωττία του Έκο διαπρέπει ξανά στο μυθιστόρημα που ονειρεύεται τη βίβλο των ζωντανών.

Οι ιστορίες ερωτεύονται η μια την άλλη και μαζί απαρτίζουν αυτή τη Βίβλο των Ζώντων, ένα παλίμψηστο που ενεργοποιείται με τη δύναμη της ουτοπίας. Και, βέβαια, είναι η ουτοπία του παρόντος κόσμου αυτή που μας ενδιαφέρει, φερμένη στην κάθε μας μέρα με το μόνο όχημα που την αντέχει - την αφήγηση, αυτή την υπέροχη δωρεά νοήματος που τη χαρίζουμε ο ένας στον άλλο με τον πιο απλό και τον πιο ακριβό τρόπο που έχουμε. Ιστορώντας. 


Μετάφραση: Έφη Καλλιφατίδη


Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεµόντε το 1932. Από το 1975 έχει την έδρα του καθηγητή Σηµειωτικής στο Πανεπιστήµιο της Μπολόνια, ενώ από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σηµειωτικής στο Πανεπιστήµιο του Σαν Μαρίνο. Αν και αρχικά παρακολούθησε σπουδές Νοµικής, εγκατέλειψε αυτό τον τοµέα και ακολούθησε σπουδές Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας. Από το 1962 ως το τέλος του 1970 ο Έκο ανέπτυξε τη δική του θεωρία στη Σηµειολογία. Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 καθηγητής της Σηµειολογίας στο Μιλάνο. Το 1971 το Πανεπιστήµιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σηµειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσµο Σηµειολογικών Μελετών. Μέσα στη δεκαετία του ’70, άρχισε να γράφει τα µυθιστορήµατά του, κάνοντας την αρχή µε Το όνοµα του ρόδου, που τιµήθηκε µε το βραβείο Strega το 1981 και το Médicis Étranger το 1982, ενώ πούλησε εκατοµµύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσµο. Ο Έκο περνάει τον καιρό του µε τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους ανάµεσα στο σπίτι του στο Μιλάνο (ένα διαµέρισµα-λαβύρινθο µε µια βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων) και στο εξοχικό του στο Ρίµινι. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ, ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ, ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΟΥ ΦΟΥΚΩ, ΜΠΑΟΥΝΤΟΛΙΝΟ, καθώς και η συλλογή δοκιμίων ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ, ενώ ετοιµάζονται επανεκδόσεις και άλλων µυθιστορηµάτων του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: